بانک رفاه، ابزار مالی اصلی سازمان تأمین‌اجتماعی
به گزارش خبرگزاری موج، مهدی کرباسیان مدیر‌عامل اسبق سازمان تأمین‌اجتماعی با اشاره به اینکه بانک رفاه در سال ۱۳۳۹ با مصوبه دولت تشکیل شد، عنوان کرد: «این بانک با سرمایه ۴۰۰ میلیون ریال آغاز به کار کرد. این پول از محل منابع سازمان بیمه‌های اجتماعی پرداخت شد.» او ادامه داد: «راه‌اندازی این بانک در راستای […]
به گزارش خبرگزاری موج، مهدی کرباسیان مدیر‌عامل اسبق سازمان تأمین‌اجتماعی با اشاره به اینکه بانک رفاه در سال ۱۳۳۹ با مصوبه دولت تشکیل شد، عنوان کرد: «این بانک با سرمایه ۴۰۰ میلیون ریال آغاز به کار کرد. این پول از محل منابع سازمان بیمه‌های اجتماعی پرداخت شد.»
او ادامه داد: «راه‌اندازی این بانک در راستای سیاست‌های دولت در آن موقع بود؛ زیرا در آن برهه بحث‌های کارگری وجود داشت و آن مباحث می‌توانست تنش‌هایی را ایجاد کند، لذا برای اینکه کارگران یک رضایت نسبی پیدا کنند و مشکلات‌شان کمتر شود، دولت وقت تصمیم گرفت بانک رفاه کارگران را جهت حمایت از کارگران و تأمین منابع برای نیازهای ضروری آنها نظیر مسکن و غیره ایجاد کند.»
کرباسیان گفت: «دولت وقت توانست به کمک بانک رفاه وام‌هایی را به این گروه و قشر زحمتکش ارائه کند. به نظر من، ایجاد این بانک یک تصمیم بسیار عاقلانه و منطقی بود که در آن مقطع گرفته شد. سازمان بیمه اجتماعی مالک بانک بود.»
او اضافه کرد: «این بانک در سال ۱۳۵۸ حسب مصوبه شورای انقلاب که تمام بانک‌ها اعم از بانک‌های خصوصی و بانک‌های با شریک خارجی را ملی کرد، در اختیار دولت قرار گرفت و اداره آن به وزارت اقتصاد و دارایی و مجمعی که بانک مرکزی و وزرای اقتصاد و دارایی و وزرای دیگر در آن حضور داشتند، سپرده شد.»
به گفته مدیر‌عامل اسبق سازمان تأمین‌اجتماعی، در سال ۷۲ با پیگیری او و حمایت هاشمی رفسنجانی رییس‌جمهور وقت، ثابت می‌کند این بانک شرایطش با دیگر بانک‌ها متفاوت است و منابع اصلی آن از پول کارگران بوده و بیمه تأمین‌اجتماعی این منابع را پرداخت کرده است؛ بنابراین ربطی به مصادره و موارد دیگر ندارد.
او اضافه کرد: «ما در جلسات و بحث‌ها مطرح کردیم که این بانک باید به عنوان یک ابزار مالی و بازوی سازمان تأمین‌اجتماعی باشد تا این سازمان بتواند اقدامات مالی خود را انجام دهد و کمک‌های سازمان تأمین‌اجتماعی از آن مسیر انجام شود.»
کرباسیان افزود: «کلیت داستان مورد تأیید رییس‌جمهور وقت بود. بنابراین دستور داد که موضوع درخواست سازمان تأمین‌اجتماعی برای بازگشت بانک رفاه به زیر‌مجموعه خود، به شورایعالی اداری برود. در شورایعالی اداری با رأی اکثریت این بانک به سازمان تأمین‌اجتماعی بازگشت.»
او یادآور شد: «بدیهی است در جلسه شورایعالی اداری، وزیر اقتصاد و رییس بانک مرکزی موافق بازگشت بانک رفاه نبودند اما دیگر اعضا رأی مثبت دادند. به این ترتیب مالکیت بانک رفاه کارگران که از ابتدای تأسیس توسط سازمان بیمه اجتماعی، زیر‌مجموعه این ساختار بود، به اصل خودش یعنی سازمان تأمین‌اجتماعی بازگشت.»
ارتقاء رتبه بانک رفاه به کمک منابع تأمین‌اجتماعی
مدیر‌عامل اسبق سازمان تأمین‌اجتماعی گفت: «بعد از بازگشت بانک رفاه به زیر‌مجموعه تأمین‌اجتماعی، از آنجا که این بانک منابع مناسبی نداشت و جزء بانک‌های رده یک کشور نبود، با حمایتی که سازمان تأمین‌اجتماعی کرد و وجوهی که شستا و شرکت‌های وابسته به آن به بانک رفاه وارد کردند، تلاش شد تا شرایط بانک بهبود یابد.»
او افزود: «سازمان تأمین‌اجتماعی گردش مالی خود در بخش بیمه و درمان را در بانک رفاه متمرکز و مستقر کرد. همچنین مسیر وام‌هایی که به کارگران و بقیه بیمه‌شده‌ها و یا کارکنان خود سازمان داده می‌شد از طریق بانک رفاه تعریف شد.»
کرباسیان عنوان کرد: «تأمین‌اجتماعی گردش مالی‌های دیگری که نیاز داشت را در این بانک مستقر کرد. اولین مدیر بانک پس از بازگشت مجدد نیز صابر خیابانی بود که متأسفانه سال‌های بعد، به دلیل بیماری دیابت به دیار باقی شتافت.»
به گفته کرباسیان، بعد از بازگشت بانک رفاه در دهه ۷۰، محل بانک در ساختمانی متعلق به شستا واقع در خیابان شیخ بهایی در نظر گرفته شد و این مجموعه با قوت حرکت کرد.
ضرورت وجود بانک رفاه در زیر‌مجموعه تأمین‌اجتماعی
مدیر‌عامل اسبق سازمان تأمین‌اجتماعی گفت: «ضرورت وجود بانک رفاه در زیر‌مجموعه سازمان تأمین‌اجتماعی این است که این سازمان در حقیقت یک مجموعه بیمه‌ای است و بدیهی است که چندین وظیفه به عهده داشته باشد. اولین وظیفه آن این است که قشر کارگر، کارمند، مدیر و کسانی که در بخش غیر‌دولتی و خصوصی کار می‌کنند را تحت پوشش بیمه اجتماعی قرار دهد.»
او اضافه کرد: «سازمان تأمین‌اجتماعی مکلف به بیمه کردن این افراد است. بدیهی است در این رابطه نیاز به ابزارهایی برای پوشش یک جمعیت عظیم و نزدیک به ۴۴ تا ۴۵ میلیون نفری دارد. بدیهی است چنین ساختاری به واحدهای مختلفی نظیر واحد مکانیزاسیون یا آی‌تی، واحد خانه‌سازی برای ساخت بیمارستان و واحد اداری یا واحد حسابرسی نیاز دارد. برای این نیازها هم ساختارهای مناسب نظیر مؤسسه حسابرسی تأمین‌اجتماعی را طراحی کرده است.»
کرباسیان یادآور شد: «مهمترین بحث در این مجموعه، بحث شرکت سرمایه‌گذاری تأمین‌اجتماعی است. این شرکت در سال‌های ۷۰ و ۷۱ فعال شد و بازوی سرمایه‌گذاری سازمان است.»
او گفت: «بدیهی است در کنار بخش بیمه‌ای و بخش درمان، بحث سرمایه‌گذاری برای سازمان تأمین‌اجتماعی مهم است. اما وجود بانک به‌عنوان ابزار اصلی مالی ضروری است و باید در کنار سازمان قرار گیرد. مخصوصاً که این روزها متأسفانه شنیده می‌شود به دلیل محدودیت تأمین مالی و بودجه در سازمان تأمین‌اجتماعی، بانک رفاه توانسته به پرداخت مستمری بازنشستگان و موارد مختلف دیگر کمک کند.»
مدیر‌عامل اسبق سازمان تأمین‌اجتماعی بیان کرد: «لذا بانک رفاه به عنوان یک ابزار اصلی مالی باید در چرخه سازمان تأمین‌اجتماعی وجود داشته باشد و حتماً باید این اقدام انجام شود.»
واگذاری بانک رفاه، خلاف اصل ۴۴ قانون اساسی
کرباسیان بیان کرد: «واگذاری بانک رفاه و دولتی کردن آن خلاف سیاست‌های دولت و مسیر حمایت از تولید و حمایت از اقشار ضعیف جامعه است. این اقدام جزء تصمیمات غلطی است که اگر دولت بگیرد، مشکل‌ساز خواهد شد. به نظر می‌رسد مدیریت سازمان تأمین‌اجتماعی باید با استدلال، منطق و پیگیری مستمر، جلوی این اتفاق ناخوشایند را بگیرد.»
او تأکید کرد: «این واگذاری زمینه تضعیف سازمان تأمین‌اجتماعی که بیش از ۴۵ میلیون نفر را تحت پوشش دارد، فراهم می‌کند.»
مدیر‌عامل اسبق سازمان تأمین‌اجتماعی گفت: «متأسفانه بعد از اینکه وزارت رفاه تشکیل و سازمان تأمین‌اجتماعی از سه‌جانبه‌گرایی جدا شد و در اختیار دولت و زیر نظر دولت و وزارت تعاون قرار گرفت، پیش‌بینی می‌شد این اتفاقات بیفتد.»
او یادآور شد: «من در سال ۸۳ با ادغام وزارت رفاه و تغییر ساختار تأمین‌اجتماعی مخالف بودم، اکنون هم با این بحث مخالفم.»
او گفت: «من فکر می‌کنم بیمه‌شده‌ها، به‌ویژه جامعه کارگری باید از رییس‌جمهور و مسئولان دیگر تقاضا کنند تا بانک رفاه کارگران که اصلاً به اسم رفاه کارگران بوده، به دولت بازنگردد و به عنوان بازوی سازمان تأمین‌اجتماعی کماکان ادامه فعالیت دهد.»
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
