ایجاد فرصت در دوره تورم
اقتصاد کشور در حال یک جراحی بزرگ است. زمانی می توانیم از این جراحی با سلامت خارج شویم که تاب آوری لازم را داشته باشیم. خارج نمودن ارز ۴۲۰۰ تومانی در زمان فعلی، شوک شدیدی به اقتصاد ایران وارد نمود. هرچند اعتقاد داریم این عمل جراحی سخت میبایست بسیار زودتر انجام میگردید. لیکن اگر درکنار […]
اقتصاد کشور در حال یک جراحی بزرگ است. زمانی می توانیم از این جراحی با سلامت خارج شویم که تاب آوری لازم را داشته باشیم. خارج نمودن ارز ۴۲۰۰ تومانی در زمان فعلی، شوک شدیدی به اقتصاد ایران وارد نمود. هرچند اعتقاد داریم این عمل جراحی سخت میبایست بسیار زودتر انجام میگردید. لیکن اگر درکنار این شوک، بحران های افزایش قیمت های جهانی و نیز شوک افزایش قیمت ارز با کاهش ارزش ریال را نیز پیش رو داشته باشیم، در این شرایط آیا اقتصاد ایران تاب آوری لازم را خواهد داشت ؟!
اگر اعتقاد داشته باشیم که در درون هر بحرانی، فرصتهایی وجود دارد که می بایست با جسارت هوشمندانه و زیرکانه آنرا شناسایی نمود و با برنامه ریزی های متقن و سریع آنرا پیاده سازی نماییم، در این صورت است که میتوان گفت بحرانها تبدیل به فرصت ها شده اند و فرصت سازی ها راه نجات و برون رفت از بحران ها خواهد بود.
هم اکنون که در دنیا بحران انرژی بدلیل جنگ روسیه با اکراین اتفاق افتاده، آیا این بحران فرصتی برای فروش بیشتر و با قیمت بالاتر نفت و گاز ایران بعنوان یک فرصت، پیش روی ما نیست ؟ آیا جدا شدن کشورهای CIS از روسیه بدلیل تحریم های سخت روسیه توسط غرب و لزوم و اجبار ارتباط ایشان با اروپا آن هم تنها از طریق ایران ، خود یک فرصت نیست ؟ آیا ارتباط ریلی چین که در سال های اخیر زحمات زیادی برای احیاء آن مصروف گردید و شرق به غرب را از طریق روسیه به اروپا اتصال می داد و اکنون که روسیه تحریم شده ، اجباراً مسیر آن از ایران تدارک دیده شد و اولین محموله ریلی نیز چند روز قبل از ایران عبور کرد، خود یک فرصت مهم و استراتژی برای ایران نیست ؟! آیا بالا رفتن حجم مبادلات ایران با روسیه از یکسو و با کشورهای CIS از سوی دیگر و نیز با کشورهای اروپایی بدلیل برهم ریختگی مسیرهای تامین نیاز تا قبل از جنگ اکراین و تحریم های روسیه، ایران بعنوان مسیر جدید تأمین نیاز و افزایش صادرات نمی تواند مطرح شود ؟!
امروز بحران انرژی و تأمین سوخت کارخانجات و مراکز صنعتی بخصوص در اروپا بعنوان مشکل اساسی مطرح است، بطوریکه بسیاری از کارخانجات اروپایی را در شرف ورشکستگی قرار داده ، حال با توجه به وجود پتروشیمیها و پالایشگاه ها در ایران و نیز واحدهای تولیدی که سهم مواد اولیه داخلی و نیز سهم انرژی مصرفی در تولید محصول آن، از منابع داخل نسبتاً بالا می باشد، آیا شرکت های داخلی نمی توانند با واحدهای تولیدی اروپایی متناظر خود ارتباط بر قرار نموده و شرایط تولید محصولات را برای ایشان فراهم نمایند و بنوعی مقدمات ورود به عرصه های بین المللی را برای خود هرچند در حد ناچیز فراهم آورند ؟ رایزنی با شرکتهای اروپایی متناظر حداقل فایده یی که دارد در درجه اول ایشان را به فکر وادار می سازد که در ایران نیز پتانسیل وجود دارد و منافع ایشان ظاهراً ایجاب می کند که حداقل گفتگویی را با طرف ایرانی خود بعمل آوردند بشرطی که در پرزنت اولیه معقول و قوی و با صداقت عمل نماییم.
دراین راستا اگر دولتمردان ایران بدنبال سود لحظه یی و آنی نباشند و تقویت صنایع پایین دستی که منجر به اشتغال پایدار و ارزش افزوده بیشتر می گردد را باور و در سرلوحه کار خود قرار دهند، اطمینان راسخ داشته باشید که فرصت های زیادی با ارزش افزوده بالا درکوتاه مدت و میان مدت حاصل می شود که قطعاً با صادرات فعلی مواد خام و واسطه یی که در واقع نوعی ارزان فروشی، قابل مقایسه نمی باشد که شرط این باور، اعتقاد به منافع ملی است و بس .
متأسفانه در حال حاضر سیاست غلط عرضه مواد پتروشیمی و پالایشگاهی با اولویت دادن به صادرات است . آنهم صادراتی که نرخ کالا ظاهراً بر اساس قیمت FOB خلیج فارس است، لیکن در بسیاری از موارد تا ۱۰درصد زیر قیمت FOB به طرف های خارجی مواد پتروشیمی عرضه می گردد و همین مواد در داخل کشور و برای تولید کننده داخلی و از طریق بورس و با ایجاد کمبود کاذب و به اسم قیمت رقابتی , در برخی از موارد تا ۱۰۰ درصد بالاتر از قیمت FOB خلیج فارس عرضه می گردد که در اینصورت با این اقدام تأسف بار شرایطی را رقم می زنیم که خواسته یا ناخواسته، کمر تولید داخل را شکسته و در نتیجه کالای نهایی در بازار صادراتی که صادرکننده برای ایجاد آن سال ها زحمت کشیده، عملاً قابلیت رقابت را نداشته و بازار صادراتی را با این سیاست غلط، در اختیار رقبای خارجی قرار می دهیم.
در همین شرایط بحرانی، اگر کمی اهتمام و حمیت ملی با نگاه فراتر به آینده داشته باشیم ، می توانیم بحران ها را تبدیل به فرصت ها نماییم .
https://iccnews.ir/?p=53748